Temat: Sakramenty w służbie komunii
Prośba: Drodzy rodzice pomóżcie dzieciom w przeżyciu tej katechezy

1. Na dzisiejszej katechezie poznamy sakramenty, które budują wspólnotę. Są to sakramenty kapłaństwa oraz małżeństwa. Pomódl się o potrzebne łaski dla księży, których znasz, oraz dla wszystkich, którzy przyjęli sakrament małżeństwa: za rodziców, dziadków… Prośmy Pana Boga słowami modlitwy: Ojcze nasz…

2. Ćwiczenie: Z umieszczonych na rysunkach sylab ułóż nazwy sakramentów. (str. 109)

3. MAŁŻEŃSTWO – Twórcą małżeństwa jest sam Bóg. Powołanie do małżeństwa jest wpisane w naturę mężczyzny i kobiety, którzy wyszli z ręki Stwórcy. Bóg, który stworzył człowieka z miłości, powołał go także do miłości, która jest podstawowym i wrodzonym powołaniem każdej istoty ludzkiej. Mężczyzna i kobieta, zawierając sakramentalny związek małżeński, przyrzekają sobie miłość i wierność. Wspólnie otwierają się na nowe życie, jakim będą ich dzieci. Dzięki łasce otrzymanej w tym sakramencie udoskonala się ludzka miłość, umacnia jedność współmałżonków oraz siła do przezwyciężania trudności. Sakramentu małżeństwa mężczyzna i kobieta udzielają sobie nawzajem. Kapłan udziela im błogosławieństwa Bożego i jest wyłącznie świadkiem, że małżeństwo zostało zawarte zgodnie z przepisami Kościoła.

KAPŁAŃSTWO – Sakrament święceń upodabnia tego, kto go przyjmuje, do Chrystusa dzięki specjalnej łasce Ducha Świętego, czyniąc go narzędziem Chrystusa dla Jego Kościoła. Święcenia uzdalniają go, by mógł działać jako przedstawiciel Chrystusa, Głowy Kościoła, w Jego potrójnej funkcji: kapłana, proroka i króla.

4. Ćwiczenie: Wpisz w puste miejsca słowa przysięgi małżeńskiej (miłość, wierność, uczciwość). (str. 109)

Podsumowanie: Sakrament małżeństwa umacnia młodych ludzi do przezwyciężania wielu trudności w codziennym życiu. Aby w rodzinie panowała miłość i harmonia, każdy powinien wypełniać swoje obowiązki. Rodzice dbają o dzieci i ich wychowanie, a wy powinniście szanować rodziców i być im posłuszni.

5. Napisz, jakie zadania wykonują kapłani (np. sprawują Eucharystię, udzielają sakramentów, głoszą słowo Boże).

Podsumowanie: Wyrazem wdzięczności i szacunku dla kapłanów, szczególnie tych pracujących w waszych parafiach, będzie wasza modlitwa w ich intencji: o zdrowie i potrzebne łaski szczególnie w tym czasie epidemii.

6. Pomódl się: Zdrowaś Maryjo…

7. Wykonaj pracę domową. (str. 110)

Temat: Umiemy dzielić się z innymi
Prośba: Drodzy rodzice pomóżcie dzieciom w przeżyciu tej katechezy

Miłość do innych ludzi okazujemy, dzieląc się z nimi różnymi rzeczami. Nie zawsze muszą to być rzeczy materialne, np. zabawki, książki, słodycze. Może to być również czas, który poświęcimy, aby pomóc bliźniemu. Prośmy Pana Boga, żeby nauczył nas dzielić się z innymi. Zaśpiewajmy: Dzielmy się wiarą jak chlebem…; zobacz:

Ref: Dzielmy się wiarą jak chlebem,
dajmy świadectwo nadziei.
Bóg ofiarował nam siebie
i my mamy się Nim z ludźmi dzielić.

Chleba tego nie zabraknie,
rozmnoży się podczas łamania.
Potrzeba tylko rąk naszych
i gotowości dawania.

Nikt nie zapala lampy,
żeby ją schować pod korcem.
Skoro Bóg nas światłem darzy,
trzeba z tym światłem iść w drogę.

Pewien święty, przechodząc kiedyś przez miasto, spotkał dziewczynkę w podartym ubranku, która prosiła o jałmużnę. Zwrócił się wtedy do Boga:
– Panie, dlaczego pozwalasz na coś takiego? Proszę Cię, zrób coś. Wieczorem w dzienniku telewizyjnym zobaczył mordujących się ludzi, oczy konających dzieci i ich biedne wycieńczone ciała. I znów zwrócił się do Boga: – Panie, zobacz, ile biedy. Zrób coś! Nocą święty człowiek usłyszał głos Pana, który mówił: – Zrobiłem już coś: stworzyłem ciebie!

Odpowiedz na pytania:
– O co człowiek prosił Boga?
– Co Pan Bóg mu odpowiedział?

 Bóg, dając nam życie, obdarował nas wieloma łaskami: dał nam serce, oczy, uszy, ciało, duszę… Dał nam rozum, abyśmy umieli dobrze korzystać
z otrzymanych darów. Dostrzeganie potrzeb innych jest bardzo ważne. Ale nie wystarczy tylko widzieć, że ktoś potrzebuje naszej pomocy. Trzeba jeszcze zdobyć się na odwagę i pomóc tym, którzy tej pomocy potrzebują. Dorośli z pewnością mogą uczynić o wiele więcej, bo mogą decydować
o wielu rzeczach, o których dzieci jeszcze nie decydują (ustanawianie przepisów, praw), mogą dać komuś pieniądze, kupić potrzebne rzeczy (jedzenie, ubranie, leki), bo zarabiają, a dzieci jeszcze nie pracują.
Ale także dzieci, chociaż są jeszcze małe, mogą troszczyć się o swoje serca, aby nigdy nie przechodzić obok drugiej osoby obojętnie. Jeśli potrzeby drugiej osoby dotykają mojego serca, to znaczy, że jestem podobny do Jezusa, który miał serce miłosierne, który wzruszał się, widząc biedę człowieka.
Jeśli czyjeś serce jest wrażliwe na potrzeby innych i chce im pomagać z wielką ochotą, to o takiej osobie mówimy, że jest wielkoduszna.

Rodzic może omówić krótko uczynki miłosierdzia względem ciała.
Głodnych nakarmić.
Spragnionych napoić.
Nagich przyodziać.
Podróżnych w dom przyjąć.
Więźniów pocieszać.
Chorych nawiedzać.
Umarłych pogrzebać.
Ćwiczenie: Dokończ zdania. (str. 115)

Pomódl się słowami piosenki: Panie, proszę, spraw, aby życie mi nie było obojętne; zobacz:. https://www.youtube.com/watch?v=SKytKWpBh1g

 Miłość jest bardzo konkretna. Wyraża się w konkretnych uczynkach, które nazywamy uczynkami miłosierdzia względem ciała.
Ćwiczenie: Wklej w serce obrazki przedstawiające uczynki miłosierdzia względem ciała. (str. 114)

 Praca domowa: Naucz się uczynków miłosierdzia względem ciała.